خبرگزاری تنسیم در گفتگویی که با حیدرزاده یکی از مداحان اهل بیت علی السلام داشته است به خاطره ی تذکر رهبری به مداحان که از زبان این مداح تعریف شده اشاره می کند.خاطره ای که شاید پیش از این شنیده نشده و نماد دقیقی برای حساسیت جایگاه مدح و ذکر است.
برای دیدن متن به ادامه مطلب مراجعه نمایید.
شایدبرای امام زمان(عج) و عاشقان او مطلب نوشتن هم لیاقت میخواهد، هم اخلاص و هم معرفت حقیقی.... که این بنده سرتاپا تقصیر از آن بی بهرهام....
اما امروز بر اساس یک انفاق جالب یک کلیپ صوتی شنیدنی دستم اومد که به ذهنم رسید حالا که از نوشتن محروم شدیم رابطی باشیم و این کلیپ را تقدیم شما خوبان و عاشقان مولایمان کنیم.... امید است بشنوید و پذیرا باشی... با تقدیم..
برگرفته از نورآنلاین
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
که نبی شد پسر آمنه ماه عربی
بعثتی کرد که ابلیس طمع کرد به عفو
رحمتی کرد که خاموش شود هر غضبی
عید مبعث مبارک باد
.
.
از عرش برین همیشه تا دامن خاک
پیوسته رسد سروشی از قادر پاک
کای مایه امید دو عالم احمد
لولک لما خلقت الافلاک
عید مبعث مبارک باد
.
.
.
به ادامه مطلب مراجعه شود
ما میخواهیم تمرین کنیم که حب و بغضمان پیرو حب و بغض آقا باشد ........خدارا شاهد میگیرم که بالای سرم حاضر و ناظر هست این چند هفته مانده بودم چجور مطرح کنم داشتم مثل سیر و سرکه میجوشیدم که اگر من مردم و امام زمان گفت چرا این کار را انجام میدادی که نائب من و رهبر تو گفت من راضی نیستم، چرا انجام دادی؟ من جوابی ندارم.
«برای مطالعه متن کامل و دانلود فایل صوتی به ادامه مطلب مراجعه کنید»
نام : غلامحسين
نام خانوادگی : افشردی
تاریخ تولد: 25 اسفند سال 1334 هجری شمسی (سوم / شعبان / 1375 ه- ق )
تاریخ عضويت در سپاه : اوايل سال۱۳۵۹ هجری شمسی
تاریخ ورود به عرصه جبهه های نبرد : اول مهرماه سال 1359 هجری شمسی
یه نفر اومده بود مسجد و سراغ دوستان شهید ابراهیم هادی رو می گرفت.
بهش گفتم : کار شما چیه؟! بگین شاید بتونم کمکتون کنم
گفت: هیچی! می خواهم بدونم این شهید ابراهیم هادی کی بوده؟ قبرش کجاست؟
مونده بودم چی بهش بگم…..بعد از چند لحظه سکوت گفتم:شهید ابراهیم هادی مفقود الاثره ، قبر نداره….
.چرا سراغشو می گیری؟
با یه حزن خاص قضیه رو برام تعریف کرد:
((برای خواندن ادامه به ادامه مطلب براجعه کنید))
حضرت آیت الله خامنه ای در دیداری که با حضور مداحان و شاعران اهل بیت (علیه السلام) آسیب زدن به وحدت و اختلاف افکنی میان شیعه و سنی را یکی دیگر از مصادیق کفران نعمت دانستند و افزودند: بارها تکرار کرده ایم که در جلسات دینی نباید به کینه ورزیهای مذهبی دامن زد، زیرا مثل روز روشن است که اختلاف افکنی بین مسلمانان، همچون شمشیری در دست دشمنان اسلام، مقصود آنان را برآورده می کند.
ایشان با اشاره به توصیه بزرگان دنیای اسلام به وحدت افزودند: ما افتخار می کنیم که شیعه علوی هستیم و افتخار می کنیم که امام بزرگوار ما پرچم ولایت را سر دست گرفت و وسیله ای شد تا دنیای اسلام اعم از شیعه و غیرشیعه به اسلامیت خود افتخار کنند اما نباید با رفتار و گفتار نابخردانه شمشیر اختلاف افکنی دشمن را تیز کرد.
یکی از مداحان مشهور جناب آقای حاج عباس حیدرزاده در برنامه نینوا که از شبکه رادیو معارف پخش شد خاطره ای را نقل کرد.
وی گفت: ایام فاطمیه ای در محضر رهبر معظم انقلاب حضرت آیه الله العظمی خامنه ای مد ظله مداحی کردم؛ اواخر مداحی به حضار در مجلس گفتم حالا همه دستها را بیارن بالا و چند مرتبه صدا بزنند یا زهرا.
بعد از پایان مداحی برای احترام و عرض ادب خدمت مقام معظم رهبری رسیدم، ایشان بعد از احوالپرسی به این مضمون فرمودند:
فلانی! ما در هیچ کجا نه در منابع شیعه و نه در منابع سنی نداریم که در هنگام بردن نامی غیر از خدا دستان خود را بالا ببرید.از این به بعد این کار را نکنید و به دیگر مداحان هم این مطلب را بگو . وقتی شما این کار را بکنید بهانه به دست دیگران می افتد و می گویند ببینید آنها در کنار نام خدا برای ائمه هم دستان خود را بالا می برند.
برگرفته از :خبرگزاری دانشجو
سفره ی هفت سین برپا میکنم با چشم تر
سفره ی غم های مادر کز جفا گردیده لاغر
سین اول سیلی و رخسار نیلی گشته است
در میان کوچه ها و پیش چشمان پسر
«برای دیدن کامل متن به ادامه مطلب بروید
به قیمت ناله های شبانه ، به قیمت شکستن پهلوی مادر
( جامعه عید من امسال همین هست)
((به عشق خانم فاطمه عزاداریم))
با توجه به پست انتشار یافته در تاریخ 16 آبان 1392 در سایت خبری تحلیلی صراط پاسخ رهبر معظم انقلاب و آیتالله مکارم شیرازی به استفتائی در مورد برهنه کردن بدن هنگام عزاداری سیدالشهداء در برنامه زمزم احکام رادیو معارف بیان شده است که جهت مطالعه به ادامه مطلب مراجعه فرمائید.
امام صادق (ع) از پدارن بزرگوارش روایت کرده و فرمود : جبرئیل بر رسول خدا نازل شد و گفت : ای محمد ! خداوند بر تو سلام می رساند و می گوید : من همه ی هفت زمین و همه ی انسان هایی که روی آن هستند خلق کردم . ولی مکانی بزرگتر از رکن و مقام ( منظور از رکن همان گوشه ایی از خانه خداست که حجرالاسود در آن نصب شده و مقصود از مقام هم مقام ابراهیم (ع) می باشد ) نیافریده ام . اگر بنده ام مرا در همان رکن و مقام از بدو خلقت آسمان ها و زمین تا کنون بخواند ولی در حالی مرا ملاقات کند که منکر ولایت علی بن ابوطالب باشد ، هر آینه او را به رو در آتش جهنم می اندازم.
منبع : کلیات حدیث قدسی ، شیخ حرّ عاملی.
محال است بگذاریم
در تاریخ بنویسند !
سید علی تنها ماند
.
.
.
اینجا ایران است! نه کوفه
لبیک یا امام خامنه ای
منبع : طاووس اهل الجنه
شرح شهادت :
فرمانده محبوب بسیجیها، سرانجام پس از سالیان طولانی دفاع در جبههها و شرکت در عملیات و صحنههای افتخارآفرین، در درگیری با ضدانقلاب شربت شهادت نوشید و روح بلندش را از این جسم خاکی به پرواز درآمد تا در نزد پروردگارش ماوی گزیند.
پ.ن : دنیا و آخرت همچون باختر و خاورند ، دوری از یکی نزدیکی به دیگری است.
منبع:سایت ثامن تم
ولادت
حضرت آيتالله محمد تقى بهجت در اواخر سال 1334 هـ ق، در شهر مذهبي فومن واقع در استان گيلان چشم به جهان گشود. شانزده ماه از عمرش نگذشته بود که مادرش به سراي باقي شتافت و از اوان کودکي طعم تلخ يتيمي را چشيد.
درباره نامگذاري حضرت آيت الله بهجت، خاطرهاي شيريني که از نزديکان ايشان نقل شده است که ذکر آن در اين مجال سودمند است: پدر آيت الله بهجت در سن حدود هفده سالگي بر اثر بيماري وبا در بستر بيماري ميافتد به گونهاي که اميد زنده ماندن
او از بين ميرود. در آن حال ناگهان صدايي شنيد که گفت:«با ايشان کاري نداشته باشيد؛ زيرا ايشان پدر محمد تقي است.»تا اين که با آن حالت خوابش ميبرد و مادرش که در بالين او نشسته بود گمان ميکند وي از دنيا رفته؛ اما بعد از مدتي پدر آقاي بهجت از خواب بيدار ميشود و حالش رو به بهبودي ميرود و کاملاً شفا مييابد.
چند سال پس از اين ماجرا تصميم به ازدواج ميگيرد و سخني را که در حال بيماري به او گفته شده بود کامل
اً از ياد ميبرد. بعد از ازدواج نام اولين فرزند خود را به نام پدرش مهدي ميگذارد، فرزند دومي
ادامه مطلب رو حتماًبخونید...
روزی با دوستش وارد برکه ی آبی شد که درختانی در آن روییده بود.دو شاخه برید،یکی راست و دیگری کج.چوب صاف را به دوستش داد و چوب کج را خود گرفت.مرد گفت:تو به این چوب صاف،از من سزاوارتری،ای فرستاده خدا.فرمود:هرگز!هیچ گاه دین باوری با دوستش دوستی نمی کند،جز آن که روز رستاخیز از او [درباره ی رعایت آداب این دوستی] می پرسند،گرچه [زمان این همنشینی]ساعتی بیش نبوده باشد.
بر دسته شمشیرش نوشته شده بود : ((از کسی که بر تو ستم ورزید ،بگذر.))1
هم خود آراسته به عفو بود و هم دیگران را به گذشت سفارش می کرد:
گذشت کنید!همانا عفو،جز به ارج بنده نمی افزاید؛پس یکدیگر را عفو کنید تا خداوند ارجمندتان کند.2
سیره نویسان نوشته اند:در هر مجلسی به عفو دیگرا فرمان می داد.3
هرگز به خاطر خویش ،از کسی انتقام نگرفت؛بلکه گذشت می کرد.
مردی به خاطر خدا از ستمی که بر او رفته نمی گذرد،جز آن که روز رستاخیز پروردگار بر ارجمندی اش بیفزاید.4
به همه سفارش می کرد:همدیگر را ببخشید تا کینه هایتان از میان برخیزد.5
منابع در ادامه مطلب
سکوتش به درازا می کشید و بی ضرورت لب به سخن نمی گشود .
خاموشی اش به خاطر خودخواهی نبود.
نکو گفتن را بهتر از سکوت و خاموشی را بهتر از بد گفتن می دانست.1
خاموشی خردمندی است و خاموشی گزینان اندک اند.2
خداوند بنده ای را بیامرزد که سخن نیکو گوید و بهره ای بَرَد،یا [به جا]خاموش مانَد.3
خاموشی زینت دانا و پرده نادان است.4
منابع در ادامه مطلب
پوزش پذیری از ویژگی های ممتاز انسان بزرگ است و او چنین بود.
فرمود:آیا به شما خبر دهم بدترینتان کدام است؟ گفتند:آری ،ای پیامبر خدا
-کسی که از اشتباه در نمی گذرد،پوزش را نمی پذیرد و از لغزش چشم پوشی نمی کند.
با همه تشویق هایش به این که اگر کسی کار بدی کرد،حتما پوزش بخواهد ،باز برای حفظ کرامت انسانی دستور می فرمود:مبادا کاری کنی که ناگزیر باشی پوزش طلبی.1
کسی که پوزش عذرخواه را نمی پذیرد-چه پوزشگر راستگو باشد و چه دروغگو-به شفاعت من نمی رسد.2
کسی بیش از آفریدگار عذر نمی پذیرد.3
منابع در ادامه مطلب
مقدمه
زندگي حضرت محمد (ص) از صدر اسلام مورد توجه و اهتمام مسلمانان قرار داشته است ؛ با اينهمه ، روايات بيشمار موجود در بيشتر جزئيات همداستان نيستند و به ويژه آگاهيهاي ما در باب زندگي آن بزرگوار ، پيش از بعثت ، به تفصيل شرح سيرة ايشان پس از بعثت نيست . به هر حال ، آنچه از مطالعه و بررسي زندگي وي در طول 63 سال در ذهن نقش ميبندد، بازتابي از تصوير ظهور پيامبري الهي و سرگذشت شخصيتي است كه با پشت سر نهادن دشواريهاي بسيار ، بيهيچ خستگي و نااميدي به اصلاح جامعه ، دست زد و توانست جزيره العرب را متحد كند و آمادة گستردن اسلام در بيرون از مرزهاي عربستان شود و از آن مهم تر ديانتي را بنياد نهد كه اينك يكي از مهمترين اديان جهان به شمار ميرود .